Norwegia cz .II

Kolejne dwa dni spędziliśmy na zwiedzaniu okolicy, czyli pojechaliśmy w teren. Zwiedziliśmy miasteczko Askim. Niewiele osób wie, że w Askim była fabryką opon samochodowych i … kaloszy. Opony, a w szczególności zimowe, posiadały wyjątkową technologię i świetnie sobie radziły w mroźnym i śnieżnym norweskim klimacie. Fabrykę wykupił znany globalny koncern. Przejął tę unikatową technologię i „po chwili” fabrykę zlikwidował. I tak się to skończyło. Skąd my to znamy? Z Askim pojechaliśmy zobaczyć wielką elektrownię wodną skąd rozciągają się malownicze widoki.

No tak, to było dla ducha a dla ciała? A dla ciała, jak w cz.I wspominałam, był baran w kapuście (niestety zdjęcia nie zrobiłam a szkoda, wyglądał wyjątkowo dobrze), którego podaje się na gorących talerzach, gdyż jest to potrawa dość tłusta i tłuszcz powinien być cały czas w stanie płynnym. Do tego aquavita – norweska wódka z ziemniaków, o ziołowym smaku uzyskanym dzięki takim ziołom jak kminek, anyżek, koper włoski i ogrodowy, oraz kolendra. Na deser bita śmietana z musem z żółtych malin. Efekt był taki, że ledwo wstałam od stołu a brzuch obiłam sobie kolanami. Kolejny wieczór również okazał się ucztą dla podniebienia – przyjaciele wzięli nas na „najlepszą zupę rybną na świecie” – i wierzcie mi - jest godna tej nazwy! Restauracja znajduje się tuż przy przystani, do której na tę wyjątkową zupę goście przyjeżdżają i dopływają ze wszystkich stron, nawet z odległego Oslo. I chociaż był to środek tygodnia to trzeba było wcześniej zarezerwować stolik. Wierzcie mi, na zupach rybnych to ja się znam, sama, nie chwaląc się, robię świetną - ale taką jadłam pierwszy raz (mam nadzieję, że nie ostatni)!

Jeżeli kiedykolwiek odwiedzicie Norwegię to koniecznie udajcie się do Fredrikstad na najlepsza zupę rybną!